Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    Bir Komün Deneyimi: Longo Maï

    5 Haziran 2023

    Gaziantep Hayvanat Bahçesi’nin kapatılması için kampanya başlatıldı

    18 Nisan 2023

    Yaşamımızın efendisi olma düşlerinin sonu

    29 Haziran 2022
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Yeşil ÖfkeYeşil Öfke
    Demo
    • Güncel
    • Ekoloji Gündemi
    • Yazılar
      • Makaleler
      • Seçtiklerimiz
      • Çeviriler
      • İleri Okumalar
    • Yaşam
    • Röportaj
    • Belge ve Raporlar
    • İletişim
    Yeşil ÖfkeYeşil Öfke
    Home»Yazılar»Makaleler»İneğin bir günü

    İneğin bir günü

    Deniz Şener17 Haziran 2019Updated:19 Haziran 2019
    Facebook Twitter Pinterest LinkedIn WhatsApp Reddit Tumblr Email
    Share
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Cansel

    Sabahın ilk Işıklarıyla kafasını ækaldırdı tavana bakışında susuzluk vardı. Siyah gözlerinin içindeki gölgesinden görebilirdiniz. Biraz sonra hangi birisinin öleceğini bilmeden gözlerini açtı tavana doğru. Çünkü her gün birisi öldürülüyordu. Ve tabaklarda servis olmak üzere paketleniyordu. Bunu apaçık bir şekilde görmek için tekrardan o siyah gözlerin içine bakmak yeterliydi.

    Sabahın erken saatlerinde yan taraftaki parmakların arasında horozların sabahın geldiğini vurgularcasına bağırmalarıyla güne merhaba dedi. Yavaş yavaş ayaklarının üzerine doğruldu, ve önündeki kapının parmakları üzerinden kafasını çıkartmaya başladı. Bu imkansızdı sadece bakmakla yetindi.

    Siyah gözleri etrafı kolaçan ettikten sonra iri ayaklı ayakkabılarının ses çıkarttığı bir adamın ona yaklaştığını hissediyordu. Samanlar içinde gezindi, ayağıyla birkaç samanı iteledi. Sesler çoğalmaya başladı yan bölmelerdeki ineklerin seslerini duyabiliyordu. Sıra onun kapısının açılmasına gelmişti, anahtar çevrildi. Ve bir el hissetti gövdesinde onu dışarı itelemeye çalışan bir el.

    Adamın ne yapmak istediğini biliyordu. Zorlamadı bunun için kendini ve kapıdan dışarıya çıktı. Kafasını parmaklıkların arasından çıkartan ineklerin kafalarını siyah gözleriyle görebiliyordu. Yaşıyordu ve canlıydı. Birkaç nefes aldı sonra bıraktı.

    Kapıların açılmasıyla çimenlerin üzerine doğru koşan inekleri gördü, Özgürlüğe koşarcasına kapılardan koşarak çıktılar. Oysa hissediyordu özgürlüğün bu olmadığını. Beslenmeleri lazımdı. Süt verebilmek için çimenlerin üzerinde dolaştı, bazıları ise biraz daha uzağa gidip birbirlerini izledi. Ne için buradalardı sömürülmek için mi, yoksa yaşatmak için mi. Bunları düşündüklerini sanmıyordu. O yüzden kafasını öne eğdi ve yemeye devam etti. Zaman ilerledikçe bir kaçı içeriye götürüldü. Sırasını bekliyordu arada kafasını kaldırıp götürülenleri izliyor ve tekrar kafasını öne eğip önündeki otlardan yemeye devam ediyordu. Ayak seslerini duydu ona yaklaşan biri vardı yine yanında kimsenin olup olmadığına baktı ve kimse yoktu.

    Güneşi koklamak için kafasını kaldırdı, ve üzerinde yine bir el yürü dedi. Onun ayaklarının hizasında yürümeye devam etti. Yeni doğan küçük ineklerin yanına vardığında etrafı izleyen ineği gördü. Çocuğunu emziriyordu. Çocuğu yanında koşar vaziyette hareketler ediyordu. Tekrar yürü sesini işitti ve kafasını yine adamın ayak hizasına getirerek yürümeye devam etti.

    Kapılar tekrardan açıldı, eldivenlerini giyen insanların olduğunu gördü. Siyah gözleri kapıya dönüp baktı, Kapıları kapatan iki kişi olduğunu gördü sonra. Tekrar kafasını öne eğdi. Galiba son duyduğum ses yine yürü olacak. Dedi kendisine ve hareket etmeye başladı. Eldivenli adamlardan birisi, ayağını kırarcasına bir tekme attı. Yere yıkıldı. Aralarında gülerek konuşan insanların ona neden bu türlü canice davrandıklarının farkına çok önceden farkına varmıştı. Ölümün yaklaştığını hissediyordu.

    Kafası yerde bekletildi baya bir süre sonra, Kafasını kaldırdığında ona gülerek yaklaşan elinde büyük bir bıçakla ona doğru gelen adamı gördü, eğdi tekrar kafasını ayaklarının bağlanışını hissediyordu. Tekrar bakmadı. Kaldırmadı kafasını, görecekleri onu korkutacaktı biliyordu. Sessizleşen ortamda bıçakla yaklaşan adamın güldüğünü duyabiliyordu. Gözünden bir çiğ düştü boynu kesilirken.

    Ölmeden önce tek düşündüğü bir şey vardı, bir daha çimenleri göremeyecek miyim? Ve bir daha çimenleri göremedi o siyah gözler.

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Telegram Email
    Previous ArticleAkkuyu nükleer temel felaketi
    Next Article TAŞAN BÜYÜK GÖLLER CILIBITLARI TEHDİT EDİYOR

    Related Posts

    Yaşamımızın efendisi olma düşlerinin sonu

    29 Haziran 2022

    Veganların tüketim kültürü ile imtihanı

    25 Ekim 2021

    Her devlet bir kilisedir

    2 Temmuz 2021
    Yazılar
    Deniz Şener

    Yaşamımızın efendisi olma düşlerinin sonu

    Güray Tezcan

    Veganların tüketim kültürü ile imtihanı

    Yeşil Öfke

    Her devlet bir kilisedir

    Dilaver Demirağ

    Yeşil Mide Bulandırdığında (1)

    Fatoş Osmanağaoğlu

    Yeşil Yeni Anlaşma vs. İlerici Enternasyonal

    Çeviriler
    Editor

    İlhaklara ve Emperyal Saldırganlığa Karşı

    28 Şubat 2022
    Dilaver Demirağ

    MİKROPLAR, HAYVANLAR VE BİZ

    24 Temmuz 2020
    Deniz Şener

    Filleri de ‘mülteci’ olarak görebilir miyiz?

    9 Mart 2020
    Editor

    Ahlaki Şizofrenimizin Nedeni: Mal Olarak Hayvanlar

    4 Temmuz 2019
    Editor

    NAMLUNUN UCUNDAKİ DÜNYA. YA DA SADELİK HAREKETİNİN SORUNU NE?

    20 Şubat 2019
    Biz kimiz
    Biz kimiz

    Özgür bir yaşam için insan merkezli yaklaşımları terk edip gezegeni paylaştığımız tüm canlılarla eşitlikçi, dayanışmacı bir ilişki kurmayı hedef alıyor, özgürleşmeyi ve özgürleştirmeyi savunuyoruz. Canlılara yönelik her türlü zulmü reddetiyoruz!

    Facebook Twitter WhatsApp
    Yaşam

    Bir Komün Deneyimi: Longo Maï

    5 Haziran 2023

    Doğanın Detaylarını Görmek

    17 Kasım 2020

    Dünya da Her Üç Çocuktan Biri Kurşundan Zehirleniyor

    31 Temmuz 2020
    Çok Okunanlar

    İlk defa görüntülenen kabile katledildi!

    25 Ekim 201726.126

    Veganların tüketim kültürü ile imtihanı

    25 Ekim 20218.560

    Ve Burdur Gölü öldü

    5 Temmuz 20198.510
    © 2023 ThemeSphere. Designed by ThemeSphere.
    • Nasıl Görüyoruz?
    • Ne istiyoruz?
    • Bize katılın
    • Yaz Çiz Çevir
    • İletişim

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.